Wiebe Draijer, als voormalige McKinsey adept, heeft grootse plannen met Rabobank: 10.000 banen weg, 200 miljard van het balanstotaal van de bank afstrepen, een punt zetten achter het derivatendebacle, etc. etc.
Op zich, met de Basel III reglementen in het achterhoofd, valt er best iets te zeggen voor de stellingname dat er iets moet gebeuren bij Rabobank om uiteindelijk het hoofd boven water te kunnen houden. Een vraag, die echter in de vele krantenartikelen en persberichten zelden of nooit wordt gesteld, is in hoeverre een bedrijf/ondernemer risico loopt door juist met Rabobank in zee te gaan.
Banken zijn van nature risico-inkopers, en zullen elke kredietlijn, in welke vorm dan ook, langs de lat leggen. Dat is verstandig, en bovendien hun goed recht. Maar wat opvalt, is dat directies van bedrijven zich vaak niet bewust zijn van mogelijke risico’s die hun bedrijf loopt door bij een bank, als bijvoorbeeld Rabobank, te bankieren.
Het risico zit met name in de interne agenda van de bank; die kan namelijk een heel andere zijn dan wat de ondernemer, op basis van gedrag van de bank uit het verleden, is gewend.
De vraag die ondernemers zichzelf dienen te stellen is of men een “Plan B” heeft klaarliggen op het moment dat Rabobank, om interne of andere redenen, niet in staat is de – overeengekomen - dienstverlening op peil te houden.
Kortom, wat is het ondernemersplan wanneer Rabobank niet in staat is de overeengekomen bestaande kredietlijnen en andere faciliteiten die een bedrijf bij de Rabobank heeft lopen, te handhaven. Om van uitbreiding van belangen maar niet te spreken. . .
In 9 van de 10 gevallen is het onthutsende antwoord op deze cruciale vraag dat er geen “Plan B” bestaat. En dat terwijl er niets moeilijker is dan (het) wegkomen bij een bank, die niet meer wil . . .
Advies luidt dan ook: “Ondernemers, let op uw zaak, begin op tijd met uw plan B!”
Solid State Consulting denkt graag met u mee, stel hier uw vraag en wij komen er spoedig op terug: http://solidstateconsulting.nl/contact